Ξαπλωμένο στο συρτάρι με κοιτάζει..Πότε ? με ρωτά.Πότε θα με αγγίξει με το βλέμμα του, με το απαλό του χέρι?Πότε?
Πως θα μπορούσα να ξεχάσω; Πως;Είδα τη λάμψη μα έχασα το φως.Φλόγες την καρδιά πυρπολούν.Κρυμμένοι θησαυροί με καλούν.Ν’ ανακαλύψω την ιερή σπηλιάΜύστης, εραστής στην υγρή φωλιά.Τ’ απόκρυφα μυστήρια να ζήσωΤο αιώνιο θήλυ να εξευμενίσω.Το ξέρεις πως στη θέα σου λιώνωΠαίζεις με τον δικό μου πόνο.Ο σαδισμός του έρωτα του νόθουΤο κρυφό αντικείμενο του πόθου.Κόκκινο του πάθους το χρώμαΑπελπισμένα σε ζητώ, ακόμα…
Δημοσίευση σχολίου
2 σχόλια:
Ξαπλωμένο στο συρτάρι με κοιτάζει..
Πότε ? με ρωτά.
Πότε θα με αγγίξει με το βλέμμα του, με το απαλό του χέρι?
Πότε?
Πως θα μπορούσα να ξεχάσω; Πως;
Είδα τη λάμψη μα έχασα το φως.
Φλόγες την καρδιά πυρπολούν.
Κρυμμένοι θησαυροί με καλούν.
Ν’ ανακαλύψω την ιερή σπηλιά
Μύστης, εραστής στην υγρή φωλιά.
Τ’ απόκρυφα μυστήρια να ζήσω
Το αιώνιο θήλυ να εξευμενίσω.
Το ξέρεις πως στη θέα σου λιώνω
Παίζεις με τον δικό μου πόνο.
Ο σαδισμός του έρωτα του νόθου
Το κρυφό αντικείμενο του πόθου.
Κόκκινο του πάθους το χρώμα
Απελπισμένα σε ζητώ, ακόμα…
Δημοσίευση σχολίου