"Η ΖΩΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΕΡΙΕΓΡΑΦΑΝ ΗΤΑΝ ΑΠΛΗ ΚΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ΧΑΡΕΣ, ΤΑΞΙΔΙΑ, ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ, ΤΣΑΚΩΜΟΙ, ΠΟΝΟΙ, ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ. ΕΤΣΙ ΚΥΛΗΣΕ Η ΖΩΗ ΤΟΥΣ, ΧΕΡΙ ΧΕΡΙ. ΜΙΑ ΜΕΡΑ Ο ΙΑΚΩΒΟΣ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΝΑ ΕΤΟΙΜΑΣΟΥΜΕ ΓΙΟΡΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΡΥΣΗ ΕΠΕΤΕΙΟ.
ΚΡΥΦΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΒΗ. ΕΚΕΙΝΗ ΠΗΓΑΙΝΕ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ ΟΤΑΝ ΜΑΣ ΑΝΤΙΚΡΥΣΕ ΟΛΟΥΣ, ΦΙΛΟΥΣ, ΣΥΓΚΑΤΟΙΚΟΥΣ, ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ. ΜΙΑ ΖΑΚΥΝΘΙΝΙΑ ΕΝΕΝΗΝΤΑ ΔΥΟ ΕΤΩΝ, ΤΟΥΣ ΑΦΙΕΡΩΣΕ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ "ΛΕΣ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΧΘΕΣ". ΤΟ ΖΕΥΓΑΡΙ ΧΟΡΕΨΕ ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΤΟΥ ΒΑΛΣ ΠΟΥ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΧΑΡΑ ΧΟΡΕΥΑΝ."
ΠΕΡΑΣΕ ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ.Ο ΙΑΚΩΒΟΣ ΑΡΡΩΣΤΗΣΕ...
"ΚΑΘΩΣ ΤΟΝ ΕΠΙΣΚΕΠΤΟΜΟΥΝ ΤΗ ΝΥΧΤΑ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΤΟΥ, ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΑ ΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΟΥΣ, Ο ΕΝΑΣ ΚΡΑΤΟΥΣΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ. ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΑΛΛΑΖΑΝ ΠΛΕΥΡΟ, ΤΑ ΒΟΛΕΥΑΝ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΓΓΙΖΟΝΤΑΙ. Ο ΙΑΚΩΒΟΣ ΕΦΥΓΕ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΟΥ. ΚΡΑΤΩΝΤΑΣ ΤΗΣ ΤΟ ΧΕΡΙ. Η ΗΒΗ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕ. Η ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΗ ΣΤΙΓΜΗ ΗΤΑΝ ΟΤΑΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΡΑΒΗΞΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΗΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ."
(Από το βιβλίο "Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΒΑ" της ΣΙΣΣΥΣ ΚΟΣΣΥΒΑ, νοσηλεύτρια σε γηροκομεία και οίκους ευγηρίας)
2 σχόλια:
ΙΑΚΩΒΟΣ ΚΑΙ ΗΒΗ..
όχι πολύ μακριά απο μας...
και στα δικά μας, μωρό μου....
για πάντα μαζί, παντού...
Πιασμένοι χέρι-χέρι...
Ποτέ μόνοι, μόνο μαζί...
Δημοσίευση σχολίου