Η ζεστή καλοκαιρινή νύχτα έχει απλώσει τα μαύρα της πέπλα. Ήρθε η ώρα για την ανάπαυση του οργανισμού, κοινώς ύπνος.
Πως να σε παραδώσω στην αγκαλιά του Μορφέα; Πως να δεχτώ την ιδέα πως σ' αγκαλιάζει άλλος, έστω κι αν είναι θεός;
Λείπω, μα είμαι εκεί. Παρών εν τη απουσία μου.
Φύλακας άγγελος στο προσκεφάλι σου, ονειροπροστάτης στα σκοτάδια του υποσυνειδήτου σου π' ελευθερώνονται την νύχτα.
Είμαι ο βασιλιάς των ονείρων...
1 σχόλιο:
Υπέροχη φωτογραφία Βασιλιά μου
κι ακόμα πιο υπέροχο να σε διαβάζω.
ο Μορφέας, έχει πάντα την μορφή Σου.
και ναι άντρα μου, πάντα είσαι εδώ κι ας λείπεις...
Δημοσίευση σχολίου